Thea Dijkema exposant “75 jaar vrijheid” in Beeldentuin Witharen

Geplaatst op: 9 apr, 2020

Thea Dijkema is ruim 20 jaar actief als keramiste. Haar werk bestaat uit handopgebouwde potten en schalen, abstracte vormen en beelden. Zij is mede-initiatiefnemer  van Beeldentuin Witharen en heeft haar atelier in de voormalige hooiberg. Zij maakt vrij werk ,maar werkt ook in opdracht. Gedurende de zomermaanden exposeert Thea ook in de expositietuin. Daarnaast exposeert zij op verschillende plaatsen in het land. Het gehele jaar geeft zij workshops op aanvraag aan verschillende groepen.

Thea maakte voor deze expositie 2 werken:

“De wederopbouw”

De oorlog was altijd aanwezig in ons gezin. Op de schoorsteenmantel de foto van oom Reint, als 24 jarige geliquideerd in Kamp Vught, vanwege verzetsactiviteiten. Mijn vader en zijn broers zetten het illegale werk voort, mijn moeder was actief als koerierster. Wat ze deden was gevaarlijk. De verantwoordelijkheid, maar ook het geweten, wogen zwaar. Er was verraad, goede vrienden vielen, zelfs tot vlak voor 5 mei. Wat een feestelijke dag moest worden werd er een met een inktzwarte rand. De oorlog zat in hun lijf, en zou er nooit meer weggaan.
Ze trouwden, een groot gezin stond in de steigers, zoals bij velen. De wederopbouw was in volle gang de oorlog was voorbij, er moest gewerkt worden. Geen ruimte voor gevoelens van twijfel, verdriet of depressie. Een grote wens werd vervuld toen na zes dochters eindelijk een broertje werd geboren. Reint moest de herinnering aan zijn oom levend houden. Voor ons als kinderen waren het spannende verhalen, maar wat het voor hen betekende, wat het deed met hun geest en lijf, dat zagen we niet. Dat werd pas later duidelijk. Net zoals het feit dat een oorlog, die je niet hebt meegemaakt, zo veel invloed op je leven kan hebben, zelfs na 75 jaar.
Inspiratiebron: de foto van oom Reint

“Oradour su Glane”, houdt het ooit op?

In het vroege voorjaar van 2019 reden wij vanaf de Dordogne terug naar huis. In het donker vonden we een campingplek bij het dorp Oradour sur Glane. Toen wij de volgende ochtend een wandelingetje maakten stuitten wij iets buiten het dorp op een wel heel bijzonder en gruwelijk monument.
Oradour sur Glane werd in juni 1944 volledig uitgemoord en verwoest, als wraak op een aanslag door het franse verzet . De mannen neergeschoten de vrouwen en kinderen in de kerk verzameld en vervolgens verbrand. 642 mensen werden vermoord, de jongste van hen was nog geen week oud. Zes personen overleefden het bloedbad. Later op de dag werd de rest van het dorp in brand gestoken.
Na de oorlog werd een nieuw dorp gebouwd, naast de ruines van het oude dorp. Er werd besloten dat de resten van het dorp de functie moesten verkrijgen van monument. Alle ruïnes zijn nog in de staat van na de verwoesting. Kleine plaquettes op de huizen geven aan of er een winkel, kapperszaak, garage of kledingatelier gevestigd was. Alles is zo gelaten zoals het de fatale dag is achtergelaten, inclusief de auto van de huisarts, die nog op het dorpsplein staat.